ریشه‌ی مخالفت #بهائیت با #نماز_جماعت

یکی از مهم‌ترین راهکارهای موفقیت و پیشرفت هر اجتماعی، #وحدت است. از این‌رو همبستگی جمعی، کلیدواژه‌ای است که دین مبین #اسلام بسیار بر آن تأکید دارد. لذا هر امری که سبب #همبستگی میان اُمت اسلام گردد، بر آن تأکید شده و بر به جا آوردن آن، ثواب و پاداشی بزرگ مترتب شده است. در این راستا، یکی از اموری که موجب گسترش وحدت و همدلی میان مسلمانان می‌گردد، #نماز_جماعت است. نمازی که دارای فوایدی نظیر وقت شناسی، نظم، پیدایش روحیه‌ی برادری، از بین رفتن کدورت‌ها و… می‌باشد.

از این‌رو نماز جماعت تا جایی اهمیّت می‌یابد که حتی در هنگام #جنگ و #جهاد نیز به آن توصیه شده و خدای متعال، روش ادای آن در حین جنگ را به #پیامبر خود آزموده است.[1] همچنین پیامبر اسلام برای نشان دادن اهمیت نماز جماعت، به نابینایی فرمودند: «بین منزل خود و مسجد طنابی نصب کن و با گرفتن آن ریسمان خود را به مسجد برسان و از #فضیلت_جماعت محروم نشو».[2]

این در حالیست که پیشوایان #بهائیت که خود را نیز منادی وحدت عالم انسانی می‌پنداشتند [3]، با این حکم وحدت آفرین میان مسلمانان #مخالفت کرده و به مقابله با آن پرداخته‌اند. چنان که #حسینعلی_نوری گفته است: «کُتبَ عَلیکُم الصَلوة فُرادی قَد رُفعَ حُکم الجَماعَه [4]؛ بر شما واجب است که نماز را به صورت فُرادی بخوانید و حکم #نماز_جماعت برداشته شده است».

آری؛ سرکردگان #بهائیت که در حقیقت با هدف #زدودن_وحدت از #جامعه‌_اسلامی و ایجاد چند دستگی بر سر کار آمدند، به مقابله‌ی جدی با #مظاهر_وحدت جامعه‌ی اسلامی پرداخته‌اند. از این‌رو با انکار تمام فواید #نماز_جماعت، علّت مقابله‌ی خود با آن را ریایی بودن آن معرفی کرده‌اند و حال آن‌که اگر چنین است، پس حضور مستمر پیشوایان بهائی (تا به هنگام مرگ) در نماز #جماعت مسلمین، چه توجیهی خواهد داشت[5]

?پی‌نوشت:
[1]. نساء/102.
[2]. شیخ حرّ عاملی، وسائل الشیعه، ج 8، ص 293، ح 9.
[3]. ر.ک: عباس افندی، مکاتیب، ج 3، ص 67.
[4]. حسینعلی نوری، اقدس، ص 12.
[5]. ر.ک: جی. ای اسلمنت، بهاءالله و عصر جدید، ص 78.
http://www.ferghenews.com

?ارسال اخبار و گزارشات
@sofiyenews_ir